Wellington

We zijn in Wellington, dus kunnen we het nationaal museum niet links laten liggen. Bovendien gratis toegankelijk. Ook wel fijn na alle dure excursies. Staat op het lijstje van “must see”, dus daar trekken we een halve dag voor uit. Menigeen heeft ons beloofd dat het heel kindvriendelijk is en dat blijkt ook waar te zijn. Dus als Yara zich vermaakt in de verschillende “discovery centers” struinen wij om beurten de verschillende tentoonstellingen af. Na 6 verdiepingen zijn we inderdaad 4 uur verder, maar nu weten we dan ook alles over de Nieuw Zeelandse kunst, de Maori cultuur, de invloed van de kolonisten en de Pacific, de flora en fauna, de zeedieren en de bush en natuurlijk de geothermische gebieden. Meest indrukwekkend: een skelet van een blauwe vinvis (walvis) en een reuzen octopus op sterk water en natuurlijk het houtsnijwerk van de Maori’s.
Daarna willen we nog een flink eind noordelijk zien te komen, want we hebben nog een aantal highlights die we de komende week willen zien. We rijden nog 300km (wat hier beter opschiet dan op het zuidereiland) en stranden uiteindelijk net voor het donker wordt in Taihape. Van hieruit is het nog “maar” 1,5 uur rijden naar Tongariro National Park, waar we morgen willen gaan wandelen. Ondertussen kijken we niet meer op een uurtje meer of minder in de camper zitten en gelukkig vermaakt Yara zich onderweg goed met haar speelboekjes of ze laat haar fantasie de vrije loop. Haar nieuwste hobby is engels leren, dus wij zijn voortaan mom en dad en aan ieder kind wat ze tegen komt vraagt ze “doe joe wanna plee met mij?”